The dark side. Wie kent de uitspraak uit de Star Wars film niet? 'Luke, come to the dark side.'

Velen herkennen de verleiding en de 'onbekende-bekende' stem in het familiesysteem. Niet zelden treffen we ook verhalen aan van migranten uit andere culturen waar de zwarte magie letterlijk een plek heeft in het systeem. Of men er wel of niet in gelooft doet er niet toe. Het was en is er. 

We merken dat die realiteit op de een of andere wijze nog steeds van invloed is door de generaties heen. Niet zelden laat het zich zien in de vorm van psychoses of psychotische dynamieken, suïcidaliteit en gedissocieerde ontwikkelingen van betrokken familieleden. Bijna in alle culturen komt het verschijnsel voor, maar in het westen lijkt men er nogal sceptisch en kritisch over te zijn, ondanks dat 'duivelsuitdrijving' nog steeds wordt gepraktiseerd. 

Wat heeft dit te maken met de 'ongedefinieerde' persoonlijkheidsontwikkeling en de maskerade die men kent onder het mom van het Jungiaanse fenomeen, de schaduw? 

Het programma over schaduwwerk, psychoses & the dark side was in 2024 geheel uitverkocht. Volgens Carl Jung, de befaamde Zwitserse psychiater, zou dit een teken kunnen zijn dat de beweging in de samenleving cumuleert en dat het zich plots manifesteert en uit de schaduw komt en dus leeft. Zo beschreef hij dat de aanloop naar de tweede wereldoorlog deels ook al te voorspellen was door de dromen in de onderstroom in de samenleving. 

We weten niet wat dit betekent voor de huidige generatie, maar dat er van alles broeit en groeit is wel duidelijk. Als je (te) gevoelig bent en 'de gekte' van de waan van de dag niet meer aankunt zijn er weinig opties (meer). Weinigen geloven nog, en weinigen in de moderne Westerse wereld zijn nog echt religieus; Het juiste moment om de wereld in chaos en verderf te storten. 
Hoe intellectueel en/of spiritueel je ook begaafd denkt te zijn, als de bal eenmaal rolt, is het niet meer te stoppen. 

Het is intrigerend dat deze onderstroom nauwelijks tot niet wordt aangeraakt in het systemisch werkveld, terwijl het elke dag opduikt en in vele families actief is. Waar willen al deze systemici van weg terwijl ze in het veld bewegen waar deze bewegingen in verweven zitten? Want hoe onderscheid je het 'goede' van het 'kwade' als je jezelf niet wilt aankijken? Of denk je dat het niet bestaat in de systemische wereld en de mens alleen maar het goede is en wil? Dat de duistere zijde geen beweging van realiteit is? Dat er alleen orde bestaat in het systeem?